Wat is dat nou voor een foto?

Gisteren stuurde ik jullie een Kerstgroet.

Wat heeft die foto nou met Kerst te maken, was de reactie die ik thuis kreeg. Ja niets. Ik vond dat ik een mooie foto had gemaakt. Een prachtig huisje in 1890 gebouwd. Ik kreeg al een reactie van mijn zwager die het herkende. Dat is het gemaal in Crooswijk aan de Boezemkade bij het politiebureau aan Boezemsingel. Inderdaad. Hier een foto uit vervlogen tijden. Dat verhelderd hoe de situatie bij de bouw van het gebouwtje was.

Vlak voor de kerk aan de overkant van de straat zien we nu het gebouwtje. Het werd gebouwd in chalet-stijl. De chaletstijl is een romantiserende bouwstijl die ruwweg rond 1900 werd toegepast op o.a. openbare gebouwen. Het doet denken aan de huizen die in de bergen in Zwitserland en Tirol nog veel te vinden zijn.

Maar je blik wordt natuurlijk getroffen door wat je op de achtergrond ziet. De grote kerk. De Wilhelminakerk was de naam. In de volksmond werd hij de Koninginnekerk genoemd. Een van de weinige protestantse kerken in Jugendstil in Nederland. Ik herinner me het gesprek in mijn jeugd bij vrienden van mijn ouders die er in de buurt woonden. Op steenworp afstand, aan de Vlietlaan, waar ze eerst woonden, kwamen we vaak op bezoek. Ik logeerde er ook wel. Ja, dat gesprek. Dat ging over de afbraak van de Koninginnekerk. In mijn herinnering zie ik de lege plek. In de tram gezeten naast mijn vader. 1972 was het. Ik kan me nu nog met verbijstering afvragen, waarom we er nooit naar binnen zijn gegaan. Zondags kwamen we er nooit. Dan was de kans groot geweest dat we er een dienst hadden bijgewoond. Dan had ik het gebouw kunnen bewonderen. Nu zijn er alleen de foto’s.

Maar de Koninginnekerk is niet meer.

Het huisje van mijn foto staat er nog wel. Ja, hier nog maar een keer van een andere kant. Het staat er nu al meer dan een eeuw. Tegenwoordig staat het ’s avonds mooi uitgelicht te pronken. Temidden van hoge gebouwen. Overdag loop je er zomaar aan voorbij.